کابوس...

آه نهان... موزیک تمام می شود. موزیک بعد، یک آهنگ بی کلام فانتزی است. ناگاه، بی آن که بدانم دارد چه می شود، نوای آهنگ، هم چون نسیم ماری شکل باریکی، از راه گوش ها، در تمام وجودم رسوخ می کند، می رسد به قلبم، می رود به مغزم، به حافظه ام، به خاطراتم، چهره ای را، لبخندی را، کسی را، برایم نقاشی می کند، اشک در چشمانم حلقه می زند، بعد، سرم را به آرامی تکان می دهم، آهی می کشم، و با خود می گویم که می دانم در این دنیا، به همه چیز نمی توان رسید...  + نوشته شده در  پنجشنبه شانزدهم آذر ۱۳۹۶ساعت 13:32&nbsp توسط   |  کابوس......ادامه مطلب

---

کابوس......

"فاصله یه حرف ساده ست بین دیدن و ندیدن  بگو صرفه با کدومه، شنیدن یا نشنیدن   ما می خواستیم از درختا کاغذ و قلم بسازیم  بنویسیم تا بمونیم پشت سایه جون نبازیم   آیینه ها اونجا نبودن تا ببینیم که چه زشتیم  رو درخت با نوک خنجر زنده با درخت نوشتیم...   زنگ خوش صدای تفریح واسمون زنگ خطر شد  همه ی چوبای جنگل دسته ی تیغ تبر شد   کاری کن درخت باغچه تن نده به خنجره تیز   با جوونه ها یکی شو قد بکش نگو که سخته  جنگل تازه به پا کن هریه آدم یه درخته"...  کابوس......ادامه مطلب